نگاهی به فیلم تجربی «ظاهر»
تاریخ انتشار: ۲۱ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۱۹۰۲۴
ایسنا/اصفهان فیلم «ظاهر»، دنیای بدون جنگ را ستودنیتر می‌داند حتی اگر فرمانده، هر روز سربازان را ردیف کند و از بینشان کسانی را به خط مقدم بفرستد. تا دنیا دنیاست صلح از جنگ زیباتر است، حتی اگر به جنگیدن مجبور شویم.
شب گذشته، هم‌زمان با چهاردهمین جشنوارۀ فیلم فجر اصفهان و چهل‌ودومین جشنوارۀ بین‌المللی فیلم فجر، فیلم سینمایی «ظاهر» با حضور اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه، در سینما فلسطین نصف جهان به روی پرده رفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سپیده‌دمانِ دل‌دادگی
فیلم «ظاهر» در سکوت و روشنا و لطافت صبحگاهی آغاز می‌شود؛ جایی که آسمان و زمین یکدیگر را تنگ در آغوش گرفته‌اند، یکی شده‌اند تا نوید فیلمی را بدهند که به همان آرامش و پاکی سپیده‌دم است. و عاشقانه است. «ظاهر» فیلمی عاشقانه است؛ عاشقانه‌ای ساده که با نگاه‌های دزدانه و شرمگین، دستپاچگی و رنج‌هایش سرشته است. و شاید آن کبوتر سفیدی را که در فیلم می‌بینیم، تمثیلی از همین عشق است؛ کبوتری سفیدرنگ که بال‌هایش زخمی شده و روی زمین سرگشته است تا روزی که دوباره خوب شود و به آبی آسمان پر بکشد.
پسری بسیار جوان به نام ظاهر که لبخند کمرنگ و پُرآزرمی دارد، در خدمت سربازی به سر می‌برد. درست نمی‌دانیم این جوانک از کجا به خدمت سربازی آمده و از آنجا که آمده، دلش برای چه کسانی تنگ شده، اما می‌دانیم که همین جا، در یکی از روستاهای خوش‌وآب‌رنگ و محروم ایرانمان، دل‌بستۀ دختری به نام مریم شده، مریمی که موهای کمی پریشانش مشکی‌مشکی است، روسری‌اش بی‌پیرایه‌ترین گره دنیا دارد و هنوز مدرسه را تمام نکرده است. فیلم «ظاهر»، داستان دل‌دادگی ظاهر به مریم است. فهمیدنش سخت نیست که مریم اولین عشق ظاهر است، اما اینکه آخرینش هم باشد، مطمئن نیستیم. باید انتظار کشید.
زندگی، عشق و دیگر هیچ
آشنایی و دیدار ظاهر و مریم در دوران جنگ اتفاق می‌افتد. با وجود اینکه وقایع «ظاهر» در روزگار جنگ است، هیچ میدان و صحنۀ درگیری که دوست و دشمن گلاویز یکدیگر شده باشند، در فیلم نمی‌بینیم. در «ظاهر» خبری از تیرگی و نکبتِ جنگ نیست. «ظاهر»، این محصول درخشان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، بدون تردید فیلمی ضدجنگ است. اما ضدجنگ‌بودن هرگز به معنای این نیست که وطنم را در روزهای سخت تنها می‌گذارم.
اتفاقاً در میانۀ فیلم، صدای محمدرضا شجریان و تصنیف «ایران، ای سرای امید» به گوش می‌آید. و یادآور چنان عشقی به وطن است که معشوق حاضر می‌شود به‌خاطرش جان بدهد. اما به‌هرروی صلح، صلحی که به روایت همین ترانه، «جاودانه» باشد، از جنگ زیباتر است. زخمی‌شدن در میدان عشق، از مجروح‌شدن در جبهۀ جنگ شیرین‌تر است. بازی و ترانه‌خواندن با کودکان، پایکوبی و سردادن خنده با دوستان و هم‌صحبتی با یار از کشیدن ماشه به قلب دشمن بهتر است. نوشتن نامۀ عاشقانه و دادن یک شاخه گل سرخ به دست دوست صفایی دارد که هرگز شاخ و شانه کشیدن برای رقیب ندارد. بله، «ظاهر»، دنیای بدون جنگ را ستودنیتر می‌داند، حتی اگر فرمانده هر روز سربازان را ردیف کند و از بینشان کسانی را به خط مقدم بفرستد. تا دنیا دنیاست، صلح از جنگ زیباتر است، حتی اگر به جنگیدن مجبور شویم.
فیلم «ظاهر» در کنار تصریحش به زیباییِ صلح و اهمیت صلح‌دوستی، مفاهیم انسان‌دوستانۀ دیگری را نیز به تصویر می‌کشد که بدیهی هستند، اما شاید به دیدن و گفتنشان مخصوصاً در این زمانه بیش از هر موقع دیگری نیاز داشته باشیم. یکی از آنها همدلی، به دردِ دیگران خوردن و گره‌گشایی است، چه برای خانواده و دوست و آشنای خیلی نزدیک و چه برای غریبه‌های خیلی دور. در زمانه‌ای که خیلی‌ها از خویشاوند و دوست فاصله می‌گیرند و «تنهایی» و «خلوت‌گزینی» را ترجیح می‌دهند، و در واقع امنیت و آرامش را در فردیت جست‌وجو می‌کنند، «ظاهر» پیوند قلب‌ها، نشست‌وبرخاست با یکدیگر و همراهی را دلنشین‌تر می‌داند. این غمگساری از یک طرف میان ظاهر و پیرزن و پیرمردی به نام زیبا و اکبر شکل می‌گیرد و از سوی دیگر بین او و هم‌قطارش، طاهر، یافتنی است؛ طاهری و ظاهری که قرار است یکی از بی‌غل‌وغش‌ترین دوستی‌های سینما را به مخاطب نشان دهند.
«ظاهر» اثری است که دیدنش را با خیال راحت به دوستداران سینمای آوانگارد یا تجربی پیشنهاد می‌کنم و با همان آسودگی خاطر از شیفتگان جریان غالب سینما می‌خواهم که سراغش نروند! اگر از عاشقان فیلم‌های معمول و جاری سینما هستید، «ظاهر» برای شما نیست. «ظاهر» برایتان معنا و مفهومی ندارد. از دیدنش حوصله‌تان سر می‌رود. احتمالاً سکوت‌های طولانی و کم‌دیالوگی آن بی‌تابتان خواهد کرد. خوشبختانه جشنوارۀ امسال گنجینه‌ای متنوع از فیلم‌های غیرتجربی را دارد که به‌راحتی می‌توانید، بگردید و متناسب با علایقتان ببینید!
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: سینما جشنواره فیلم فجر استانی فرهنگی و هنری جشنواره فیلم فجر 1402 فیلم سينما کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کانون پرورشی فکری کودک و نوجوان استانی سیاسی انتخابات ۱۴۰۲ استانی اجتماعی دهه فجر 1402
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۱۹۰۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گزارش جالب دویچه‌وله؛ روش های دور زدن تحریم ها ازسوی ایران و روسیه | چین در ظاهر هیچ نفتی از ایران وارد نمی‌کند؛ در عوض...
به گزارش همشهری آنلاین، دویچه‌وله در تحلیلی که به ارزیابی تحریم‌های غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریم‌های غرب زندگی می‌کند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران می‌داند، چین می‌داند و ظاهراً دولت آمریکا هم می‌داند مبنی بر اینکه با وجود تحریم‌های موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بی‌سابقه به چین ارسال می‌شود. خاویر بلاس، ستون‌نویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش می‌دهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین می‌رسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمی‌کند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد می‌کند. به حدی که طبق داده‌های رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت می‌خرد.
با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامین‌کننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سال‌هاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریم‌ها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدت‌هاست که زنجیره‌های تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریم‌های غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوری‌های شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریم‌ها ایده‌آل بوده‌اند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوه‌بر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریم‌ها را عملاً غیرممکن می‌کند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
به‌عنوان مثال، به‌دلیل استراتژی تحریم‌های روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین داده‌های ارائه‌شده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریم‌ها، روسیه تحریم‌شده‌ترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابل‌توجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی‌های رشد روس‌ها را تایید می‌کند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین می‌کند.
تحریم‌های مالی، دسترسی بانک‌های روسیه به بازارهای مالی بین‌المللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقل‌وانتقالات بین‌المللی پول و اوراق بهادار است، خارج کرده‌اند. علاوه‌بر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابل‌توجه این است که تنها تحریم‌هایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال می‌شوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزام‌آور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریم‌ها پایبند نبوده‌اند.
با وجود عدم‌قابلیت اجرای کامل تحریم‌ها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه می‌دهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریم‌ها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقه‌ای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمی‌شد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمی‌دهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریم‌های غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، می‌خواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشین‌آلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریم‌ها از ایرلند، برای مشارکت در تلاش‌های دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریم‌های این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولت‌های آنجا را متقاعد کند که تحریم‌ها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راه‌هایی برای دور زدن تحریم‌ها دارند.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت